Moordzucht en misdadigheid in de Arabische wereld.
In het hoofdartikel van deze serie schreef ik dat ongeveer 5 miljoen Nederlanders van 16 jaar en ouder een duivelse visie op Israël hebben.1 Dit getal van wat het beste neo-NSBers kunnen worden genoemd kan afgeleid worden uit een studie in 2011 van de Universiteit van Bielefeld. Die vond dat bijna 39% van de Nederlanders het eens zijn met de stelling dat Israel een vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen voert.2
In dit hoofdartikel gaf ik drie redenen hoe dit duivelse beeld ontwikkeld is door politici, media etc. Een daarvan is dat relatief weinig aandacht wordt gegeven aan de enorme misdadigheid in vele delen van de Arabische en moslimwereld. De andere twee zijn het voortdurend hameren op al dan niet ware negatieve acties van Israel door politici en oud-politici, televisie en andere media, valse vredesactivisten, sommige kerkleiders, ontwikkelingshulporganisaties en andere NGOs. Een aantal academici, waaronder ook een klein aantal Joden hebben allen hier een graantje aan bijgedragen tot het een diabolisch geheel werd etc. Een verdere reden is dat gedeeltelijk door zeer ondermaats onderzoek over sommige inktzwarte bladzijden uit Nederlands verleden een veel te positief beeld van het eigen land is geschapen. Aan dit eigen te geschoonde beeld wordt het zwartgemaakte imago van Israel gemeten.
Media vermelden vaak dat tegenwoordig de meest vervolgde religie het christendom is. Dat is slechts in beperkte mate waar. Het aantal moslims en christenen in de wereld ligt in dezelfde grootte orde. Het aantal om religieuze of politieke redenen vermoorde moslims is vele malen groter dan dat van de vermoorde christenen. In 2013 worden tenminste 65.000 moslims vermoord grotendeels omdat ze tot andersdenkende religieuze stromingen van de Islam of ander politieke groeperingen behoren dan de moordenaars, die ook vrijwel allen moslims zijn. Het overgrote gedeelte van deze moorden vindt plaats in landen van de Arabische winter door een aantal westerse pseudo-experts en valsemunters Arabische lente genoemd.
Wie alle artikelen van bijvoorbeeld Reuters of de BBC op het internet over deze moorden leest en de getallen van de doden optelt verkrijgt een zeer onvolledig overzicht over de ongeveer 6.500 of meer vermoorden per maand, laat staan over al het geweld jegens vrouwen. Ook als we alle andere media-bronnen op het internet nazoeken blijft het beeld gebrekkig. Dat is vooral het geval met betrekking tot Syrie waar zon 5.000 mensen per maand vermoord worden. Volgens de officiele gegevens zijn er 120.000 doden gevallen sinds het begin van de opstand. Een belangrijk deel hiervan waren burgers en meer dan 5% kinderen.3 Het aantal gewonden is vele malen hoger en er zijn zon 7 miljoen mensen gevlucht waarvan 2 miljoen over de grenzen, Dat op een totale bevolking van 20 miljoen.
Er is geen religieuze omgeving waaruit zo veel misdadigheid voortkomt als uit delen van de moslimwereld. Behalve de grote aantallen moorden zijn daar ook de meest vergaande gevallen van barbaarsheid. Bijvoorbeeld het gebruik van gifgas door de Syrische regering. Een ander voorbeeld is de Syrische rebellenleider die het hart van een tegenstander opat terwijl zijn manschappen hem toejuichten.4 Er werd ook een bom gegooid op trouwgasten in Iraq.5 Daar komen dan nog standrechtelijke excuties, onthoofdingen etc. bij. Onlangs bracht De Telegraaf een bericht dat ook Nederlandse vrijwilligers die in Syrië vechten hierbij betrokken zijn en daar ook nog prat op gaan.6
In de westerse wereld vinden af en toe pogingen tot brandstichting of besmeuring van moskeeen plaats. Maar het aantal is waarschijnlijk kleiner dan het aantal door andersdenkende moslims aangevallen moskeeen in de Arabische wereld.7
Waarom doet niemand een studie wat van al deze misdadigheid overkomt in de Nederlandse media? Een belangrijk aspect hiervan is hoeveel aandacht de zogenaamde kwaliteitskranten hieraan besteden. Aangezien het grootste gedeelte van de moorden met religieuze, etnische of politieke verschillen in moslimlanden te maken heeft zou het zinvol zijn om een samenvatting van het dagelijkse geweld op één bladzijde in de krant bij elkaar te zetten. Alleen daardoor kan het Nederlandse publiek langzamerhand een duidelijker beeld krijgen van wat zich afspeelt. Nu moet men het zoeken op bijvoorbeeld een kleine blog als Tundra Tabloids in het Engels. Die publiceert iedere dag een onvolledige rubriek onder de titel Our Middle East Violence. Waarom doet de Nederlandse pers dat niet?
Bovendien zou de beperkte aandacht van de Nederlandse media voor dit massale geweld vergeleken moeten wordt met de negatieve publiciteit over Israël. Als een dergelijk project ooit uitgevoerd zou worden dan zouden enkele media als zeer discriminerend ontmaskerd worden vanwege de dubbele maten waarmee gemeten wordt.
Daniel Pipes en Gunnar Heinsohn hebben in 2007 onderzoek gedaan over het aantal doden in grote conflicten sinds 1950 met meer dan 10.000 doden. Ze identificeerden 67 conflicten. Het Palestijns-Israëlische conflict kwam op de 49ste plaats.8 Het aantal doden in sommige conflicten was vele tientalen malen groter.
Er zijn helaas weinig statistieken hoeveel plaats aan conflicten wordt gegeven in de media. De toenmalige Jerusalem Post editor David Bar Illan, zei 20 jaar geleden dat er een studie was die onderzocht had hoeveel ruimte vier grote Amerikaanse kranten aan de Sabra en Shatilla moorden op Palestijnen door Libanese christenen hadden gegeven. In dit conflict, waar Israel indirect bij betrokken was, werden 350 mensen gedood. Het waren grotendeels terroristen of volwassen mannen. De studie vond dat de daaraan besteedde ruimte in deze kranten meer was dan aan alle andere slachtingen sinds de Tweede Wereldoorlog.9
De Nederlandse kwaliteitsmedia schrijven zelden of nooit expliciet dat Israel de Palestijnen uitmoordt. Ze geven wel obsessief veel aandacht aan eenzijdige juridische interpretaties van de legaal niet-bestaande grenzen tussen Israël en de Palestijnse gebieden. De zogenaamde settlements en nieuw te bouwen woningen daar vinden ze vaak veel interessanter dan de massamoorden in de Arabische en moslimwereld. Zo helpen ze mee aan het kweken van het duivelse imago van Israël en de creatie van 5 miljoen Nederlandse neo-NSBers.
De soortgelijke verdraaide en onvolledige berichtgeving over de Palestijnen is een apart verhaal wat nog geschreven moet worden. Ook dat helpt mee om de waanideeën van de 5 miljoen neo-NSBers in stand te houden.
1 Manfred Gerstenfeld, “Nederlands Duivelse visie op Israël”, Dagelijkse Standaard, 6 maart 2013.
2 Andreas Zick, Beate Küpper, en Andreas Hövermann, Intolerance, Prejudice and Discrimination. A European Report, (Berlijn: Universiteit Bielefeld, Friedrich-Ebert Stiftung, 2011.) 57 [Engels] libraray.fed.de/pdf-files/do/0790820110311.pdf
3 Bassem Mroue, “Watchdog: ore than 120,000 killed in Syria war,” The Washington Times, 31 oktober 2013.
4 http://www.bbc.co.uk/news/magazine/23190533
5 http://news.bbc.co.uk/2/hi/6102768.stm
6 Bart Olmer, “Polderjihadi’s betrokken bij gruwelijkheden,” Telegraaf, 26 oktober 2013.
7 www.voanews.com/content/atack-on-iraqi-mosque-kills-15/1753558.html en www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-24530987
8 Gunnar Heinsohn en Daniel Pipes, “Arab-Israeli Fatalities Rank 489th,Frontpage Magazine.com, 8 oktober 2007.
9 Manfred Gerstenfeld, Israel’s New Future Revisited (New York: RVP Press, 2013), 154.
7 november 2013