Rome, Italië, 3 november 2005. Giuliano Ferrara (l.) tijdens een pro-Israël demonstratie buiten de Iraanse ambassade in Rome om te protesteren tegen de Iraanse dreigementen tegen Israël. Ferrara, een voormalige communist, was van 1994 tot 2008 actief in de Italiaanse centrum-rechtse politieke partij Forza Italia van Silvio Berlusconi.
Laatst bijgewerkt: donderdag, 30 januari 2014 om 04u52'
Manfred Gerstenfeld interviewt Giuliano Ferrara
Op 26 oktober 2005, deed Mahmoud Ahmadinejad, president van Iran, een genocidale oproep tot de vernietiging van Israël tijdens de ‘World without Zionism’ -conferentie in Teheran. Andere sprekers waren de terroristische leiders Hassan Nasrallah van Hezbollah en Khaled Meshaal van Hamas.
De moordzuchtige uitspraken van Ahmadinejad lokten vele veroordelingen uit, onder meer van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de Europese Unie. Een van de krachtigste reacties van het Westen kwam uit Rome, waar op 3 november een fakkeltocht marcheerde naar de omgeving van de Iraanse ambassade.
Giuliano Ferrara (plaatje rechts), een voormalige communist, is de redacteur van het conservatieve dagblad Il Foglio, dat hij oprichtte in 1996. Hij nam het initiatief voor deze demonstratie die uniek was in de wereld.
Ferrara vertelt: “Ik vond het een politieke, culturele en burgerlijke plicht om een protest te organiseren tegen de genocidale oproep van Ahmadinejad. Ik wilde dat deze demonstratie een eenvoudig doel zou hebben: te verkondigen dat wij het bestaansrecht van Israël erkennen en bezwaar maken tegen een staatshoofd die dat ontkent. Naar schatting 15.000 tot 20.000 mensen namen deel aan de demonstratie, waaronder kabinetsminister Roberto Calderoli die zei dat hij zowel de regering als zijn partij Lega Nord vertegenwoordigde.
“De demonstratie was een groot politiek succes: het was een bijeenkomst van vele mensen die vastbesloten waren om hun principes te bevestigen. Onder degenen die aan de demonstratie deelnamen of haar steunden, was vrijwel het gehele Italiaanse politieke spectrum vertegenwoordigd, van centrum-links tot centrum-rechts. De Rifondazione Communistische partij was de enige die niet met een parlementaire factie deelnam. Net als andere krachten van uiterst links, luidt hun vooroordeel om de nationale strijd van de Palestijnen te ondersteunen en hun ideologie neigt naar anti-zionisme.
“We waren erin geslaagd om deze demonstratie te houden een week na de eerste antisemitische en anti-zionistische verklaringen van Ahmadinejad. Onze steun was veel ruimer dan van de politieke partijen. Corriere della Sera, het grootste Italiaanse dagblad, sprak zich uit ten gunste van de demonstratie samen met vele andere kranten. Repubblica, het tweede grootste dagblad, behandelde de mars welwillend, dat was wat maximaal te verwachten was. Het communistische dagblad Il Manifesto kantte zich tegen de demonstratie, maar een aantal van haar journalisten marcheerden toch mee. Talrijke verenigingen kwamen ook op ter ondersteuning en zo ook diverse andere organisaties uit de Italiaanse burgerlijke samenleving, uit de katholieke sector en elders. Vele intellectuelen en openbare persoonlijkheden spraken hun steun uit.
“Ook belangrijk was dat dit de eerste grote demonstratie was van Europeanen voor de ambassade van een islamitisch land. We marcheerden zo dicht mogelijk daarbij als de autoriteiten toestonden . Ik noemde het een ‘hybride fakkeltocht mars’ omdat mensen en groepen van zeer verschillende opvattingen aanwezig waren. Maar hun eenheid toonden zij bij het verdedigen van het bestaansrecht van Israël.
De sterke onderliggende boodschap van de mars tegen Ahmadinejad was dat Israël zijn bestaan had verdedigd met eigen krachten. Zelfs voor de Italiaanse linkerzijde, houdt dit een grote fascinatie in die na al die jaren niet valt te ontkennen.
“De demonstratie ten gunste van Israël was slechts mogelijk omdat bij twee eerdere gelegenheden ik soortgelijke initiatieven had genomen. De eerste keer dat we een publieke demonstratie organiseerden was op 10 november 2001, minder dan twee maanden na de aanslagen van Bin Ladens volgelingen. We besloten om een demonstratie genaamd ‘VS Day’ te organiseren om de solidariteit met de Verenigde Staten te tonen na 9-11. De toen pas verkozen premier van Italië, Silvio Berlusconi, sprak op de Piazza del Popolo van Rome. De voormalige Amerikaanse president Bill Clinton stuurde ook een bericht, sprekend op CNN.
“Op 15 april 2002 organiseerden we een tweede nog belangrijker demonstratie genaamd ‘Israël Day.’ Een jaar voor de aanval op de Twin Towers hadden de Palestijnen de Tweede Intifada gelanceerd met haar moorddadige zelfmoordaanslagen. De Israëlische regering reageerde door het onderdrukken van het terrorisme op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza.
“In die tijd was het niet gemakkelijk om een pro-Israël demonstratie te organiseren, We besloten echter dat we het moesten doen. Dit evenement was wederom een groot succes. Het verkreeg de steun van persoonlijkheden van zowel rechts als links. De vroegere premier van de linkse Italiaanse regering Romano Prodi, op dat moment president van de Europese Commissie, sprak zijn empathie uit. Onder de supporters aan de rechterzijde was vice-premier Gianfranco Fini, de leider van de Alleanza Nazionale partij.
“Op Israel Day was er een enorme show van Israëlische vlaggen. De mensen verzamelden zich op het plein van het Capitool en daalden de trappen af. Het was een enorme, prachtige optocht. We marcheerden naar de synagogen aan de rivier de Tiber, waar de deelnemers kleine stenen neerlegden. Er was een korte toespraak. Ik moet benadrukken dat al deze demonstraties met weinig geld werden georganiseerd door een kleine krant.
“Het succes van de eerste twee demonstraties hielp me beslissen dat een soortgelijke noodzakelijk was tegen de anti-Israëlische en antisemitische campagne van Ahmadinejad. We moesten onze verontwaardiging op intelligente wijze uiten tegen de Iraanse president en zijn politieke waanzin. Naast de Israëlische vlaggen waren er ook Italiaanse en Iraanse. Een groep van Iraniërs in ballingschap namen ook deel aan het protest. Een van hun slogans in het Perzisch was, ‘Zendebab Israel‘ – wensend dat Israël zal leven.”
Interview door Dr. Manfred Gerstenfeld
Dr. Manfred Gerstenfeld is lid van de Raad van Bestuur van het Jerusalem Centrum voor Publieke Aangelegenheden (JCPA), die hij 12 jaar heeft voorgezeten. Hij heeft meer dan 20 boeken gepubliceerd. Een aantal behandelt het anti-Israëlisme en het antisemitisme.
In Teheran, Iran, op 26 oktober 2005 tijdens de World Without Zionism Conference zei president van Iran Mahmoud Ahamadinejad: “.. Zij [vragen]: ‘Is het voor ons mogelijk om getuige te zijn van een wereld zonder Amerika en Zionisme.’ Maar u weet heel goed dat deze slogan en dit doel haalbaar zijn en zeker bereikt kunnen worden.” [bron]
Bronnen:
- Arutz Sheva:
♦ 2005: Many Italians Marched against Ahmadinejad – Manfred Gerstenfeld interviews Giuliano Ferrara [lezen] - Jerusalem Center for Public Affairs (JCPA):
♦ Marching for Israel Against Ahmadinejad – On 26 October 2005, Mahmoud Ahmadinejad, president of Iran, made a genocidal call for the elimination of Israel at the “World without Zionism” conference in Tehran. Other speakers were terrorist leaders Hassan Nasrallah of Hizballah and Khaled Mash’al of Hamas; door Dr. Manfred Gerstenfeld [lezen]
29 januari 2014